Powinniśmy jednak wiedzieć, że choćbyśmy się nieustannie ćwiczyli we wszelkiej cnocie, to samym tylko naszym staraniem i wysiłkiem nie osiągniemy doskonałości. Gorliwość ludzka nie wystarczy bowiem, aby człowiek własną pracą zasłużył sobie na tak wzniosłą nagrodę tzn. na wieczną szczęśliwość, jeżeli Pan Bóg – współdziałający i kierujący serce ku dobru – mu w tym nie pomoże. Dlatego w każdej chwili trzeba nam się modlić słowami Dawida: „[Spraw, aby] moje kroki trzymały się mocno na Twoich ścieżkach, moje stopy się nie zachwiały” i wyznawać, że Bóg „stopy moje postawił na skale i umocnił moje kroki”. Skoro bowiem nasza wola, osłabiona nieznajomością dobra czy namiętnościami, bardziej skłonna jest do występków, potrzeba, aby ów niewidzialny kierownik duszy ludzkiej raczył tak nią pokierować, aby ubiegała się o cnoty (Św. Jan Kasjan Rozmowy z Ojcami, tom 1)

Św. Jan Kasjan (ok. 360, zm. ok. 435 w Marsylii) – mnich, teolog, asceta, popularyzator monastycyzmu i ascetyzmu wschodniego w Kościele zachodnim. Założyciel jednej z pierwszych wspólnot monastycznych w Europie Zachodniej. Wliczany w poczet ojców pustyni i Kościoła, święty Kościoła wschodniego, oraz nieoficjalnie Kościoła zachodniego. Autor znanych i cenionych Rozmów z Ojcami. Zobacz pozostałe publikacje.